به گزارش پایگاه خبری روشنگر، پزشکی، دانشی کاربردی است که پزشکان با قضاوت بالینی خود، برای حفظ و ارتقای سلامت، پیشگیری و درمان بیماران تلاش می کنند. وظیفه ی اصلی پزشک، درمان است که به معنای تلاش برای معالجه ی آسیبی است که به فرد رسیده است. پزشکان بعد از فارغ التحصیلی و سوگندی که یاد می کنند؛ موظفند بدون توجه به هرگونه سیاست، ملیت، مذهب، عقیده، نژاد، رنگ پوست، جنسیت و… درصدد درمان بیماران اقدامکنند. بیماران از اقشار مختلف جامعه بخصوص قشر کم درآمد جامعه هستند که بنا به اعتماد و اجبار، جان خود را که بزرگترین دارایی فرد است، دراختیار ایشان برای درمان قرار می دهند. با کمال احترام به تمام پزشکان و جراحان کشور، متاسفانه با روی کار امدن بیمارستان ها و کلینیک های خصوصی و مطب پزشکان، اختلاف طبقاتی بین پزشک و بیمار، بطور روزانه شدت یافته است. بیماران و عامه ی مردم خود را تحت پوشش بیمه قرار می دهند تا زمانی که دچار بیماری شدند آنها را از نظر مالی حمایت کند اما متاسفانه خیلی از مراکز خصوصی پوشش بیمه را قبول ندارند و تمام هزینه ها را بصورت آزاد محاسبه می کنند. گروهی از پزشکان بنا به شهرت و جایگاهی که درجامعه بدست آورده اند؛ خدمات خودرا نوعی تجارت و لطف در حق مردم می بینند و عقیده دارند تا زمانی که هزینه ی سنگین درمان واریز نشود خدماتی ارائه نمی شود. از دلایل اصلی این اتفاق کمبود پزشکان فوق تخصص و متخصص است که بازار رقابت را کوچکتر کرده و خود دلیلی برای مراجعه ی اجباری بیماران، به این پزشکان است.

گروهی از پزشکان، برای انجام یک ویزیت ساده یا حتی حیاتی که جان بیمار درخطرست از حق خود نمی گذرند و تا پرداخت ویزیت صورت نگیرد برای درمان بیمار اقدامی نمی کنند، یا گروهی از پزشکان بدلیل شهرت خود، درخواست مبالغی گزاف و بیشتر از عرف وزارت بهداشت می‌کنند، که به دور از انسانیت است. گاهی پزشکان، بدنبال توافقی که برای افزایش درآمد با هم می کنند، هزینه های سنگینی را به بیمار و همراه بیمار تحمیل می کند از جمله: درخواست آزمایشات و تصویربرداری های غیرضروری، درخواست مشاوره یا ویزیت توسط پزشک دیگر، گاهی داروخانه ای که طرف قرارداد با پزشک است، از ایشان درخواست تجویز دارویی را می کند که تاریخ انقضای آن نزدیک است و این درحالیست که حتی بیمار به آن دارو نیازی ندارد، در بعضی از کلینیک ها یا بیمارستان های خصوصی مشاهده شده است که پزشک سرعمل جراحی حضور نداشته و درمکان دیگری مشغول به کار بوده و جراحی توسط دستیار ایشان و به نام آن جراح انجام شده است،  گاهی از جهت دریافت پول بیشتر، عمل هایی توصیه می شود که ممکن است با دارودرمانی برطرف شود و…

متاسفانه موارد گفته شده به نوبه ای در جامعه ی پزشکی، جا افتاده است و خیلی از افرادآن را تایید می کنند و منکر آن نمی شوند، این درحالیست که از نظر هزینه به بیماران فشار وارد می شود و همراه بیمار برای درمان خانواده ی خود مجبور به تن دادن به این چنین هزینه هایی می شود.

لازم است وزارت بهداشت و درمان، با تصویب قوانین سفت و سخت و همگانی، بصورت مستقیم و قاطع به این گونه مسائل ورود  کند تا با افراد خاطی برخورد جدی شود و هم حق بیماران گرفته شود و هم کاهش اعتماد و نارضایتی جامعهبرطرف شود.

نویسنده: نیما صالحی – کارشناس بیهوشی