به گزارش روشنگر، دوران طفولیت و جنینی یکی از دوران مهم نمو و رشد فرد می‌باشد.در این دوران حیاتی دستگاه های عصبی انسان بشدت حساس هستند و تحت تاثیر عوامل مختلف قرار میگیرند.شدت استرس در دوران بارداری به حد کافی زیاد هست ولی در سه ماه سوم به بالاترین حد خود می‌رسد حتی تحقیقات نشان داده که استرس در مادرانی که اولین بارداری را تجربه میکنند بسیار زیاد است و ممکن است اختلال وسواس،افسردگی ،ترس مرضی ،اضطراب به دلیل حساس شدن سیستم عصبی مادر بروز کند اختلال روانشناختی مادر در این دوران باعث به وجود آمدن نتایج نامطلوب تولد میشود ممکن است در اثر این هیجان شدید کودک با مشکلات تنفسی ،مشکلات در یادگیری و حافظه ،کودک کم وزن یا نارس متولد شود )مسکه،۲۰۰۳
طبق تحقیقات کوهورت ،اختلالات یادگیری و زبانی در فرزندانی مشاهده میشود که مادران آن ها بارداری پراسترسی داشته اند‌ (لاپلانته ۲۰۰۸)(کینگ، ۲۰۰۵).و اکثر فرزندانی که مادران آن ها دوره بارداری استرس زایی داشته اند‌ در ۲ سالگی از مهارت های شناختی و زبانی بی بهره بوده اند (لاپلانته،۲۰۰۸).و جالب اینجاست که هر چه استرس مادران در آن دوران بیشتر بوده باشد شدت و نوع اختلالات نیز بیشتر بوده و بالعکس(دیپیترو,۲۰۰۴).فشار روانی و استرس وارد شده به مادر در دوران بارداری منجر به گرفتگی رگ های جفت شده میشود و گردش خون و اکسیژن رسانی و ذخیره غذایی جنین را کاهش داده و در آخر بر نمو مغز جنین اثر میگذارد (مییرس،۱۹۷۵).اکثر هورمون هایی که در اثر استرس ترشح می‌شوند به راحتی می‌توانند از سد خونی جفتی حرکت کنند و موجب اختلال در تکامل رشد شوند در گزارش های که بدست آمده ،کودکانی که در دوره جنینی در معرض استرس شدید مادر بوده اند سیستم ایمنی ضعیف ،وزن بسیار کم،و تغییر در ترشح ناقل های عصبی همچون(سروتونین،گابا،نورااپی نفرین ) داشته اند‌ (سنتورک,۲۰۱۱).
طبق گفته های اوتیس عوامل استرس زایی که  در دوران بارداری سلامت روان کودک را تحت تاثیر قرار میدهد اثرات این استرس در بزرگسالی نیز به چشم میخورد ،برای همین مواظبت در دوران بارداری بسیار امر مهمی محسوب میشود به طوری ک سهل انگاری میتواند آسیب های جبران ناپذیری بر سلامت روانی فرزند در کودکی و بزرگسالی بگذارد (بالک،۲۰۰۷).استرس های شدیدی که مادر در حین بارداری تجربه میکند اثرات منفی بر روی وی خواهد گذاشت و ترس های غیر ضروری نسبت به زایمان ،تولد بچه،مادرشدن در وی به وجود خواهد آمد (شایگان,۲۰۰۸)
طبق تحقیقاتی که کوهورت ،اختلالات یادگیری و زبانی در فرزندانی مشاهده میشود که مادران آن ها بارداری پراسترسی داشته اند‌ (لاپلانته ۲۰۰۸)(کینگ، ۲۰۰۵).و اکثر فرزندانی که مادران آن ها دوره بارداری استرس زایی داشته اند‌ در ۲ سالگی از مهارت های شناختی و زبانی بی بهره بوده اند (لاپلانته،۲۰۰۸).و جالب اینجاست که هر چه استرس مادران در آن دوران بیشتر بوده باشد شدت و نوع اختلالات نیز بیشتر بوده و بالعکس(دیپیترو,۲۰۰۴).یکی از بحرانی ترین دوران زندگی یک زن دوره بارداری اوست و افراد بیشتر به مراقبت های جسمی تاکید می‌کنند تا به مراقبت های روان،و باید توجه داشت که شرط داشتن جسم سالم ،روان سالم است.

از این رو باید استرس بارداری که یکی از مهم ترین مشکلات  افراد در زمان بارداری است را بشناسیم و با اموزش و برنامه ریزی صحیح برای مادران باردار شرایط را تسهیل کنیم.

نویسندگان: سحر عباسپور و نسیم کشت کاری